Η ιδέα της αποτελεσματικής ένταξης των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ή/και αναπηρίες στο κοινό σχολείο και της εξασφάλισης της αναγκαίας εκπαιδευτικής και κοινωνικής αρωγής έχει γνωρίσει τις τελευταίες δεκαετίες ένθερμη υποστήριξη και στη χώρα μας. Ωστόσο, σοβαρές ελλείψεις, δυσκολίες και εμπόδια έχουν καταστήσει την πραγμάτωση αυτής της προοπτικής προβληματική.
Ιδιαίτερα σε συνθήκες γενικευμένης και οξείας οικονομικής κρίσης, όπως αυτή που αντιμετωπίζει από τα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας η ελληνική κοινωνία, η κατάσταση επιδεινώνεται ραγδαία, καθώς όχι μόνο η εξασφάλιση των αναγκαίων πόρων είναι προβληματική αλλά και οι θετικές στάσεις απέναντι στους πιο ευάλωτους σε καταστάσεις ένδειας συμπολίτες μας συνήθως αμβλύνονται.
